Մյրենի, Uncategorized

Կարդում եմ տնորենիս օրագիրը

«Թե չէ, քո ընկերը չեմ լինի»

Այ, այսպես, Չարենցի նման… բազմակետերի շարք լռությունից հետո. չեմ քնել գիշերներով, ես ապրել եմ իմ հերոսի հետ, իր մեջ ու իմ անկյունում աշխարհի՝ բնակարանի, Նուբարաշենի բերդի… կարդացել եմ, աղոթել եմ, խաղաղվել ու անցել գործի… Քանի՜ անգամ, ինչպես այսօր… Սպասեք ինձ առաջիկայում «Իմ հերոսը» շարքով, իմ բլոգում, իմ ընթերցումներով աուդիո… Լսեք, լսեք, լսեք… Հերոսները նորից ծնվում, հերոսներն առաջանում, հայտնվում են իմ պահանջով, իհարկե… Ա՛յ, Գարեգին Սրվանձտյանցը, օրինակ, առանց իրեն ես ո՞նց կանցնեմ ապրիլյան իմ ճամփեն…

Աշոտ Բլեյանը հիշում է իր անցած օրերը  Չարենցի հետ: Աշոտ Բլեըանը օրերօվ չքընել: Նրա հերոսը հենց Չարենցն է: Նա չարենցի գրքերն է կարդում ու հանդարտվում նստում գործ է անում:

Leave a comment